Marrazki biziduna irudien sekuentziak mugimendua sortzerakoan sortzen da. Hauen produkzioa zinemara soinua heldu zenean aldatu zen. Momentu heldu baino lehen, marrazkietako pertsonaiak mugimendu “arruntak” izaten zituzten, hala nola burua astintzea baietz edo ezetz adierazteko, edo ahoa azkar mugitzea hitz egiten zuten irudia emateko. Baina, soinua heltzerakoan, aipatutako mugimenduak ez ziren nahikorik izan. Horrela, “fraseo” deiturikoa sortu zen. Teknika horren bitartez, pertsona errealen itxura hartzen da erreferentziatzat, eta ahoa erreferentzia horri begira animatzen da, pertsonaiaren aho mugimendu guztiak egiteko.