Bikoizterako orduan, teknikarik garrantzitsuena “ezpain sinkronizazioa” edo “sinkronia” da. Hau lortzeko, bikoizketa aktoreak jatorrizko aktorearen aho mugimenduak begiratu beharko ditu, eta aurrean duen testua ahalik eta hoberen “sartzen” saiatu beharko da, aktoreak egiten dituen mugimenduen barnean (kontu handia izan behar du kontsonante ezpainkariekin, hau da, “P”, “B”, “M”...).